mieć smak czegoś

См. также в других словарях:

• smak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmysł zdolny do odróżniania pewnych właściwości chemicznych pokarmów; jego receptory znajdują się głównie na języku i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …   Słownik języka polskiego

• czuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, czuję, czuje, czuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbierać coś zmysłami, głównie zapach, dotyk, smak, ból i temperaturę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć ciepło. Czuć czyjeś perfumy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smakować — ndk IV, smakowaćkuję, smakowaćkujesz, smakowaćkuj, smakowaćował, smakowaćowany 1. «delektować się, rozkoszować się smakiem czegoś; określać smak czegoś, próbować» Pił powoli, smakując wino. przen. Smakował w staropolskiej mowie. 2. «o potrawach,… …   Słownik języka polskiego

• smakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, smakowaćkuję, smakowaćkuje, smakowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawdzać coś zmysłem smaku, sprawdzać smak czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smakować zupę, sałatkę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• gust — m IV, D. u, Ms. guście; lm M. y ( a) 1. «poczucie piękna, harmonii, elegancji, wytworności; smak» Dobry, nie najlepszy, zły, dziwaczny gust. Mieszkanie urządzone z gustem. Ubranie w najlepszym guście. Mieć gust. Nie mieć gustu. 2. «upodobanie,… …   Słownik języka polskiego